سابقه شیر های پروانه ای به اوایل قرن بیستم میلادی باز میگردد.شیر های پروانه ای به علت وزن سبک و کارآمدی در کنترل جریال شناخته شده اند. با پیشرفت صنعت و نیاز روز افزون به کنترل جریال در خطوط لوله و سیستم های تولید، طراحی شیر های پروانه ای به تکامل رسید.

توسعه اولیه:

منشا شیر های پروانه ای به دهه ۱۹۳۰ باز میگردد. پس از جنگ جهانی دوم  بهبود در مواد اولیه همچون پلاستیک،فولاد و پلیمر،به رفع مشکلاتی چون سایش ، خورنگی و بهبود کارکرد و پایداری آببندی در شیر های پروانه ای منجر شد.

درنتیجه به حوزه صنایع مانند فراوری مواد شیمیایی، تولید مواد غذایی و نوشیدنی وارد شد.

در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ شیر های پروانه ای با ویژگی مدیریت فشار بالا و کارایی بیشتر، تخصصی تر  شدند و در حال حاظر با آببندی و پوشش پیشرفته و اتوماسیون برای کنترل و قابلیت اطمینان بهتر در صنایعی چون نفت ،گاز و داروسازی و تصفیه آب در دسترس قرار گرفته اند.

شیر های پروانه ای در صنایعی چون خمیر،کاغذ و تصفیه آب کاربرد دارند .بر خلاف شیر های سنتی در اندازه کوچکتر و وزن کمتر، قطعات کمتر و نیاز به تعمیر و نگهداری کمتر توضیع شده اند و نسبت به شیرهای دروازه ای یا توپی ارجعیت دارند.

شیر های پروانه ای با چرخش یک چهارم طراحی می شوند که اجازه باز یا بسته شدن آسانتر را به اپراتور ها می دهند. نکته ی کلیدی طراحی این شیر ها ، دیسک چرخشی آهاست که بر روی یک میله مرکزی نسب شده است .هنگامی که دیسک به موازات جریان چرخاندت میشود اجازه عبور گاز یا سیالات را فراهم می کند. در صورت عمود بودن جلوی جریان را مسدود می کند.

سادگی ، مقرون به صرفه بودن ، سازگاری بالا ، دارا بودن اتوماسیون و نظارت دیجیتال شیر های پروانه ای را به عنوان گزینه ای مناسب در صنایع انرژی پتروشیمی، آب و فاظلاب تبدیل کرده است